Është pjesë e natyrës njerëzore , përfshi këtu të rritur e fëmijë, që
të jetë e prirur të japë më shumë rezultate kur kryen një aktivitet që i pëlqen.
Ky aspekt duhet shfrytëzuar edhe në porcesin mësimor . Sigurisht të gjithë kemi qenë nxënës dhe si të tillë , ka qenë e natyrshme të kishim edhe ne mësuesit
tanë të preferuar . Shpesh mendoj se pse i shihnim si të tillë? Ç’i bënte ata të pëlqyer
? Pse lëndën e tyre e mësonim të parën kur përgatiteshim për ditën e nesërme ? Pse
ora e tyre e mësimit kalonte gjithmonë shpejt dhe kur binte zilja dukej sikur
kishin kaluar vetëm pak minuta dhe jo plot 45 ?
Shkencëtarë të shkencave të edukimit në mënyrë të
vazhdueshme e prej vitesh bëjnë kërkime në fushën e edukimit për gjetjen e
metodave të reja dhe strategjive të dobishme në mësimdhënie .
Një nga strategjitë më të rëndësishme
të përdorura për të rritur ndërverimin ndërmjet mësuesve dhe nxënësve dhe për të
ndërtuar një mardhënie pozitive brenda dhe jashtë klase është edhe afrimiteti . Ky koncept përfshin një proces aktiv social-komunikues nëpërmjet të cilit, individët përpiqen t’i bëjnë të tjerët t’i pëlqejnë
dhe të ndihen pozitivë ndaj tyre . (Bell & Daly: 1984).
Shumë studiues kanë vëzhguar përdorimin
e afrimitetit (Dolin,1995) (Myers, 1995) . Këto studime
arrijnë në përfundimin se
përdorimi i afrimitetit ndikon
pozitivisht në mardhënien mësues nxënës .Provat e këtyre studimeve tregojnë efektivitetin e afrimitetit në
prodhimin e rezultateve pozitive në procesin mësimor .
(Wanzer,
1998).
Shtrohet pyetja : Si realizohet
kjo strategji ?
Shembuj të rritjes së respektit dhe
pëlqimit për mësuesin nga ana e nxënësit janë përshtypja
e nxënësit e një ndjenje rehatie e komforti në orët e mësimit të mësuesve që
janë të afrueshëm ( të relaksuar , spontanë , të cliruar( Myers, 1995), hapja e vehtes duke përcjellë
autonomi të nxënësi , prezantimi i vetes si një
mendimtar i pavarur e mendjehapur , menaxhimi i klasës nëpërmjet
bisedave , edukimi i barazisë ( prezantimi i vetes si i barabartë) ,përcjellja
e besueshmërisë dhe bërja e kohës së
kaluar sëbashku e pëlqyeshme. ( Myers,
1995).
Afrimiteti shoqërohet me
motivimin e nxënësit ,klimën e klasës, (Myers, 1995),karakterin dhe
aftesine e mësuesit ,dhe pëlqimin e lëndës.
Rezultatet e këtyre
studimeve tregojnë se mësuesit mund të kenë një llojshmëri të gjerë të
strategjive të tyre për të arritur afrimitet me nxënësin të cilat mund t’i
zgjedhin në përshtatje me krakteristikat e klasës dhe ambjentit
por gjithashtu edhe të personalitetit e karakteristikave individuale të
nxenësve .
Kjo është ajo që na ofron teoria
.
Le të
merremi pak me realitetin e shkollave tona . A kemi ne mësues të cilët e përdorin
afrimitetin si startegji në mësimdhënie ? Shumë pak . Ndoshta është përgjigje e
trishtë , por është e vërtetë . Në shkollat tona ka patur dhe ka probleme të rënda të komunikimit ndërmjet mësuesve
dhe nxënësve. Pjesa më e madhe e mësuesve i konsiderojnë nxënësit si inferiorë.
Ata nuk e kuptojnë që mësuesit dhe nxënësit
janë partnerë me të drejta plotësisht të barabarta në procesin mësimor , por
detyrat i kanë të ndryshme. Kjo do të thotë që në qoftë se nuk ekziston
respekt reciprok dhe ndërveprim i suksesshëm
, procesi dështon. Rolin kryesor në këtë
ndërveprim e kryen mësuesi , jo sepse di më shumë se nxënësi ( ndodh nganjëherë
fatkeqsisht që mësuesit të dinë më pak
se nxënësit ) por sepse mësuesit kanë jetuar më gjatë dhe kanë më shumë eksperiencë jetësore e
pjekuri se nxënësit ( të paktën kështu duhet të jetë) . Ndoshta ky duket një përcaktim
shumë i ashpër karshi mësuesve , por është kështu dhe këtë ua thotë një mësuese
me eksperiencë disavjeçare.
Imagjinoni një mësues arrogant ,
të paafrueshëm , deri edhe të pasjellshëm . A do ta mësonin me dëshirë nxënësit
lëndën e tij ? A do të përpiqeshin me të
gjitha forcat që të bënin më të mirën e mundshme në një detyrë të caktuar prej
tij? Sigurisht që jo. Nxënësit edhe mund të përpiqeshin , por do ta bënin pa dëshirë , do të ishin të
pamotivuar dhe kjo do të hidhte poshtë katërcipërisht rolin e mësuesit në mësimdhënie,
sepse ai është aty , për të lehtësuar punën e nxënësit përgjatë procesit dhe jo
për ta bërë më të vështirë.
Nel Noddings , një nga studiueset
e rëndësishme të fushës së edukimit ,
aktualisht profesoreshë e edukimit në Universitetin e Stenfordit argumenton se:
‘’Ne duhet të kërkojmë më shumë
se arritjet e menjëhershme akademike nga edukatorët tanë…dhe nuk do të arrijmë as këtë lloj suksesi kaq të vogël nqs nxënësit , fëmijët tanë , nuk do të
besojnë vërtet se ka edukatorë që i
duan e kujdesen për ta dhe nqs nuk do të mësojnë që edhe ata vetë, të kujdesen
për të tjeret.’’( Noddings :1995 ) .
Ajo quan ‘’sukses të vogël’’ arritjet akademike
të menjëhershme krahasuar me suksesin e të mësuarit të kujdesit për njëri
-tjetrin Ajo vazhdon argumentimin e saj
se të gjesh kohën për të zhvilluar mardhënie pozitive me nxënësit , të flasësh
me ta për problemet që i shqetësojnë , t’i udhëheqim ata drejt ndjeshmërisë dhe
aftësimit janë aktivitete shumë të rëndësishme mësimore. Keto lloj lidhjesh janë
të rëndësishme sepse ato inkurajojnë të mësuarit , gjë që mund të mos arrihet
me mënyra të tjera.
Të tillë duhet të jenë mësuesit tanë .
Natyrisht ekziston edhe një anë
tjetër e medaljes. Mësuesit tanë kanë shumë vështirësi në mësimdhënie, Kjo kryesisht për shkak të numrit të madh të nxënësve nëpër
klasa dhe infrastrukturës së kufizuar , por asnjëra prej tyre nuk justifikon ose përligj një sjellje jokorrekte
me nxënësit.
Si përfundim , afrimiteti i treguar ndaj nxënësve
tanë patjetër që ndikon jo vetëm në suksesin e procesit mësimor , por edhe në
edukimin e tyre të përgjithshëm . Ata janë e ardhmja , janë ministrat që do të
na drejtojnë nesër, janë mjekët që do të kujdesen me përkushtim për jeten e
njeriut, janë mësuesit që do të edukojnë
brezat që do të vijnë , janë shkencëtarët që do të realizojnë shpikje të reja në
shërbim të njerëzimit, janë shkrimtarët që do të pasurojnë botën tonë shpirtërore
e filozofët që do të sjellin risi në mënyrën tonë të të menduarit, prandaj Kujdes !!!
Nga MA. Pjereta Shytani
Bibliografi:
Bell, R. A.,&Daly, J.A. (1984). The
affinity-seeking function of communication. Communication Monographs, 51, fq 91–115.
Dolin, D. J. (1995). An
alternative form of teacher affinity-seeking measure. Communication
Research
Reports, 12, fq 220–226.
Myers, S. A. (1995). Student
perceptions of teacher-affinity-seeking and classroom climate.
Communication
Research Reports, 12, 192–199.
Noddings, N. (1995). Teaching
themes of care. Phi Delta Kappan,76, fq 675–679.
Wanzer, M. B. (1998). An
exploratory investigation of student and teacher perceptions
of student-generated
affinity-seeking behaviors. Communication Education,
47, fq 373–382.
No comments:
Post a Comment